Nie wiem po co piszę tego posta... Po prawie czterech miesiącach, no ale zasłużyliście na coś.

O ile jeszcze ktokolwiek tu zajrzy. Wyszło jak wyszło, nie planowałam tego. Zrezygnowałam ze Stardolla właściwie z dnia na dzień, nie myślałam wcześniej o odejściu, nie chciałam zostawiać bloga tak o. Planowałam założyć innego w zamian, ale to też nie wyszło i może to dobrze, bo obawiam się, że nie umiałabym go prowadzić. Bo w sumie komu by się chciało czytać bloga w którym tylko opisuję mój dzień i wstawiam obrazek z Internetu, ewentualnie jakieś realne zdjęcia? No chyba nikomu, a ja nie jestem fanką wstawiania swoich zdjęć do Internetu i raczej nie potrafiłabym prowadzić jakiegoś bloga szafiarskiego etc. W sumie nie planowałam odejść ze Stardolla, nie myślałam o odejściu. To się po prostu stało. Nagłe olśnienie o tym, jak dużo czasu spędzałam przy tej grze. A to był kwiecień, miesiąc egzaminów, czas gdy musiałam wziąć się ostro do roboty aby zdać dobrze egzaminy, zdobyć oceny i punkty potrzebne przy rekrutacji do liceum. Zauważyłam również jakim pożeraczem pieniędzy jest ta gra. Dla pikselowych ubrań potrafiłam biec w podskokach do sklepu i wydawać po kilkadziesiąt złotych aby takie ciuchy mieć. Po co? Tylko dla zabawy wynikającej z przebierania pikselowej lalki? Nie żałuję, że odeszłam. To wymagało szybkiej decyzji i twardego działania, gdybym się rozklejała nie odeszłabym. Jedyne czego żałuję to to, że zostawiłam Was bez słowa. Dawaliście mi tyle radości, a ja Was zawiodłam i bardzo mnie to teraz boli. Przepraszam Was za to, wiem, że nic mnie nie usprawiedliwia i nawet nie liczę na to, że ktoś to teraz przeczyta. Może ktoś się zastanowi, po co to napisałam? Głównie dla własnego spokoju ducha, żeby wiedzieć, że zakończyłam to tak jak należy. Przepraszam Was, że zostawiłam bloga na 4 miesiące bez słowa. Zasłużyliście na coś lepszego. Naprawdę tego żałuję.