Wredne babcie z supermarketu i hallelujah

Wróciłam do zwykłej rutyny... Wstałam rano, wrzuciłam na siebie czarne rzeczy (czarna koszulka z czaszką, jakieś bransoletki, jeansy z przetarciami, czarne buty... czarne, czarne, czarne...czuję, że żyję normalnie!), w szkole siedzę z moim kolegą dresiarzem (ja taka na czarno, on w dresach, kontrastujemy, że wowowowow). Mieliśmy dziś lekcję o gadach! Przyjechała pani z pięcioma wspaniałymi wężami, opowiadała o nich. Mogliśmy je dotknąć i poobserwować ich zachowanie. Piękne zwierzęta, w dotyku miękkie i ciepłe. Wyglądają na oślizgłe, ale jak widać pozory mylą. Mamy coś wspólnego. Po lekcjach tradycyjnie udałam się do Biedronki w poszukiwaniu żelek. Łażę po tej Biedronce i widzę, że jakaś starsza babcia mi się przygląda, ale nie zwracam na nią uwagi i robię swoje. Przy wyjściu stała i grzebała w torbie, ja szłam, i daję głowę, że celowo podstawiła mi laskę. Widziała, że przechodzę i specjalnie chciała spowodować, abym się przewróciła. Zamiast zaliczyć glebę wpadłam na jakąś inną panią. Gdy odzyskałam równowagę spojrzałam na staruszkę i powiedziałam do niej ,,Niech pani uważa, komu pani dokucza, bo coś złego może się pani przytrafić" Kątem oka spostrzegłam, że zrobiła zeza i odwróciła się od moich pleców o 180*. Na jej miejscu już zaczynałabym odmawiać różaniec, jeszcze zeżrę jej kota. Jestem taka zua, dręczę biedne starsze panie :c Ale wszyscy co tam stali to widzieli i widzieli, że to nie moja wina... Nie można być kozłem ofiarnym. Po południu poszłam z bratem na rower, było świetnie :) Teraz zjadam śmiejżelki, piję herbatkę, gadam z przyjacielem i Sybcią. I słucham Hallelujah ze Shreka, jakoś tak się wzruszyłam i zaczęłam płakać. Nie jest mi smutno, i tak płaczę :D Oj, ale wam dziś rozpisałam! Już uciekam xD